1.
Przeznaczenie:
Surowiec kosmetyczny przeznaczony do
maskowania, perfumowania.
Możliwe stosowanie zewnętrzne jako
składnik:
- stężenie 1-3%: kremów, balsamów kosmetycznych, lotionów
kosmetycznych, wyrobów perfumeryjnych,
- stężenie 1-5%: szamponów, mydeł
twardych,
- stężenie 1-30%: wyrobów
weterynaryjnych.
2.
Charakterystyka:
Dziegieć brzozowy - ciemny oleisty płyn o
ostrym, charakterystycznym zapachu, jest produktem naturalnym, pozyskanym w
wyniku suchej destylacji kory brzozy. Skład chemiczny dziegciu brzozowego jest
bardzo złożony i nie do końca poznany. Zawiera między innymi betulinę,
gwajakol, benzen, ksylen, fenol, a także substancje żywiczne, kwasy organiczne,
fitoncydy.
Dziegieć brzozowy wykazuje silnie działanie redukujące,
odkażające, przeciwświądowe, miejscowo znieczulające, przeciwzapalne,
przeciwpasożytnicze, wysuszające i przeciwgrzybiczne. W niższych stężeniach (1-
10%) odznacza się działaniem keratoplastycznym (rozmiękcza i rozpulchnia
struktury rogowe naskórka) , w wyższych stężeniach (10% - 20%) działaniem
keratolitycznym (działa redukująco co objawia się szybszym obumarciem i
złuszczeniem warstw naskórka).
Dziegieć stosowany jest w dermo kosmetyce lub
jako składnik maści leczniczych. Dermokosmetyki z dziegciem brzozowym
stosowane są w pielęgnacji skóry problematycznej, zwłaszcza tam, gdzie jest
wskazane wykorzystanie działania redukującego. Stosowane przez krótki okres, na
ograniczone partie skóry i w niezbyt wysokich stężeniach są cennymi środkami
pielęgnującymi, które poprawiają wygląd skóry, wpływają na ogólne
samopoczucie: obniżają świąd skóry, dają efekt znieczulenia, co prowadzi
do obniżenia stanów nadmiernego napięcia nerwowego i poprawy
snu.
3. Wskazania:
Składnik dermo
kosmetyków stosowanych w pielęgnacji skóry u osób z problemami skórnymi typu:
łuszczyca, różnego rodzaju wypryski, zapalenie łojotokowe skóry, atopowe
zapalenie skóry i inne choroby skóry o podłożu neurogenno-alergicznym
charakteryzujące się świądem, grzybice, łojotok, trądzik, twardziny,
liszaj zwykły, liszaj czerwony płaski, łupież pstry, nużyca (demodecosis),
odleżyny, źle gojące się rany, wszawica.
4.
Przeciwwskazania i środki ostrożności:
Przed zastosowaniem
należy wypróbować działanie dermo kosmetyków z zawartością dziegciu na
niewielkim obszarze skóry.
Nie używamy dziegciu i balsamów z jego
zawartością na otwarte rany, wrzody i otwarte ropnie, w ostrych stanach
zapalnych skóry, w egzemach wywołanych alergiami pochodzenia chemicznego. Nie
stosować podczas ciąży. Przy zastosowaniu czystego dziegciu, jeżeli
wystąpiły podrażnienia w pielęgnacji skóry łuszczycowej zaprzestajemy
stosowania, jeżeli natomiast podrażnienia wystąpiły przy pielęgnacji skóry
z egzemą nie zaprzestajemy dalszego stosowania. W przypadku egzem
podrażnienia mają charakter przemijający. Balsamy z dziegciem o zawartości
2-10% zwykle nie wywołują żadnych podrażnień.
Długotrwałe stosowanie
czystego dziegciu lub dermokosmetyków dziegciowych z wysoką procentowa
zawartością dziegciu na duże powierzchnie ciała (powyżej 30%) wymaga kontroli
laboratoryjnej moczu, gdyż może on działać toksycznie na nerki. Dziegieć
posiada działanie fotouczulające (podnosi wrażliwość skóry na promienie
słoneczne) może sprowokować oparzenie, dlatego do 24 godzin po
zastosowaniu balsamów dziegciowych nie należy wystawiać ciała bezpośrednio na
działanie słońca.
5.
Przechowywanie:
Przechowywać w temperaturze
pokojowej
Recepty rosyjskiej medycyny
ludowej:
Od wieków stosowano w Rosji dziegieć brzozowy w leczeniu
wielu chorób i w pielęgnacji skóry problematycznej. We współczesnym
świecie uzdrawiające właściwości dziegciu wracają do łask. Oto kilka starych
recept.
Dziegieć w rosyjskiej medycynie
ludowej:
Czysty dziegieć zwykle nanoszony jest twardym pędzelkiem,
i wcierany w skórę ręką albo przy pomocy tak zwanego „maściowego grzyba” – tj.
woreczka, obciągniętego cienkim płótnem (batystem), mocno nabitego gazą, z
szerokim kapeluszem i zwężonym u podstawy .
W stacjonarnym stadium
łuszczycy, atopowego zapalenia skóry, egzemie, stosuje się wcieranie czystego
dziegciu w miejsca objęte zmianami chorobowymi. Zauważono, że osoby z
egzemami znakomicie przyjmowały kurację czystym dziegciem, podczas gdy źle
reagowały na maści z zawartością dziegciu gdzie baza w której rozprowadzono
dziegieć niejednokrotnie powodowała podrażnienia. Osoby z egzemą
zaczynają od smarowania roztworami spirytusowymi dziegciu o niskiej
koncentracji, a następnie stopniowo (1 raz w ciągu 2-3 dni)
podnoszą koncentrację dziegciu podwójnie i w końcowym etapie
przechodzą na smarowanie czystym dziegciem. Przy zastosowaniu dziegciu w
niskich koncentracjach (1-5%) można dodać do roztworu 1-2% kwasu
bornego – taka mieszanina lepiej penetruje. W początkowym okresie
nanosimy dziegieć na 15-30 minut. Następnie usuwamy go tamponami gazowymi
nasączonymi olejem roślinnym, wazelinowym lub tranem. Po usunięciu
dziegciu ze skóry pozostanie rumień i obrzęk, dlatego natychmiast stosujemy
okłady lub maści łagodzące. Następnego dnia podrażnienia zanikają. Przy
zakażeniu skóry nakładamy dziegieć początkowo na 15-20
sekund. Zwiększając czas aplikacji do 2-3 godzin. Aplikacje
dziegciu przeprowadzamy codziennie i codziennie stopniowo zwiększamy czas
ich trwania. Maksymalnie do 2-3 godzin. Swędzenie znika do 4-7
godzin po usunięciu preparatu ze skóry.
W zastarzałe zmiany
łuszczycowe i w tzw. „dyżurne łuski” można wcierać dziegieć,
równocześnie stosując zabiegi wodne z użyciem gorącej wody i pary. Oto
kilka sposobów:
W łuszczycowe łuski wcieramy dziegieć i po pół godziny
zmywamy go szorstką gąbką z mydłem lub żelem pod gorącym
prysznicem;
Wcieramy dziegieć, po czym wchodzimy do wanny z ciepła wodą z
dodatkiem naparów z ziół (np. uczep trójlistny) lub olei (np. konopny, z
ogórecznika) na 30-60 minut. Dobry sposób dla osób z łuszczycą i
AZS;
Do wanny z ciepłą wodą dodać 50-100 g
czystego dziegciu. Długotrwałość procedury przy ichtiozie (rybia
łuska) i łuszczycy – od 30 do 60 minut;
Przy egzemie po
ciepłej kąpieli z zastosowaniem mydła usunąć łuski, następnie wetrzeć
dziegieć i pozostawić go na 1 godzinę, a następnie znów wejść do wanny z
ciepłą wodą.
Suchość skóry albo odczucie ściągania usuwamy
stosując delikatne kremy natłuszczające lub kremy z zawartością
mocznika.
Samodzielne przygotowanie balsamu
dziegciowego.
Jako bazę stosujemy naturalne masła kosmetyczne o
właściwościach pielęgnujących. Mogą to być: masła pochodzenia roślinnego; masło
shea (karite), twarde masło avocado, masło palmowe, lub tłuszcze zwierzęce np.
smalec. Aby maść miała przyjemną do stosowania konsystencję do tłuszczu
twardego – 60-80% dodajemy 40-20% tłuszczu w płynie np. olej orzecha włoskiego,
olej laurowy, olej ze słodkich migdałów, olej winogronowy, olej z konopi, lub
olej z czarnuszki. Przed zastosowaniem wybranego tłuszczu warto przeczytać o
jego zdrowotnych właściwościach i wpływie na skórę.
Dla
przygotowania balsamu rozgrzewamy w naczyniu zanurzonym w gorącej wodzie twarde
tłuszcze a następnie dodajemy oleje. Mieszamy ręcznie lub mikserem. Nie
nagrzewamy zbyt mocno tłuszczy twardych aby nie pozbawić ich pożytecznych
właściwości. Wystarczająca temperatura topnienia to 35-40 °C. Do
otrzymanej mieszaniny dodajemy od 2 do 10% dziegciu. Zaczynamy od
najmniejszej koncentracji. Wskazane jest również dodanie do składu drobno
zmielonych ziół np. ogórecznika, nagietka, uczepu trójlistnego, kory wierzby.
Do maskowania zapachu można użyć olejków eterycznych; lawendy, jałowca. Gotowy
balsam można przechowywać w lodówce lub w szafce w zamkniętym słoiczku.
Dziegieć jest naturalnym konserwantem, przedłuży termin przydatności do użycia
maści i dobrze zakonserwuje użyte tłuszcze.Maść nanosimy cienką warstwą 2 razy
dziennie w miejscach zmian na skórze. Przy poważnych problemach, na przykład,
przy strzygącym liszaju, można nakładać gazowe opaski, przesycone
maścią.
Dziegieć ma również zastosowanie w weterynarii i
ogrodnictwie. Mydlany roztwór dziegciu znakomicie niszczy wiele szkodników
roślin (np. mszyce). Dzięki specyficznemu, wyrazistemu zapachowi możemy
stosować dziegieć jako efektywny środek przeciw komarom i kleszczom. Na
nadgarstkach rąk, kostkach nóg wiążemy nici wełniane przesycone
dziegciem.
UWAGA:
Podane informacje nie mogą
być traktowane jako jakakolwiek forma porady lub konsultacji. Zamieszczone
informacje nie zastępują porady lekarza ani też nie stanowią rekomendacji
określonego sposobu leczenia. Nie powinny one być wykorzystywane do stawiania
diagnozy ani leczenia problemów zdrowotnych bądź chorób bez zasięgnięcia porady
wykwalifikowanego personelu medycznego.
Skład INCI:
Betula Alba
Oil
Wyłączny dystrybutor:
BIOARP Tomasz Guziak
Świdnik POLAND
www.bioarp.pl
e-mail
bioarp@bioarp.pl
Pojemnośc opakowania:
50ml
Status produktu – surowiec kosmetyczny
Termin przydatności do użycia
podany na opakowaniu.